ارزیابی ریسک در محیط کار با استفاده از آنالیز ایمنی شغل، روش گروه اسمی و تاپسیس فازی

زمینه و هدف: مهم­ترین فعالیت در فرآیند مدیریت ریسک و ارزیابی ریسک، انجام ارزشیابی ریسک است. عدم وجود یک روش مناسب برای انجام این فعالیت باعث شده که سازمان ‎ ها به استفاده از روش ‎ های ساده روی آورند و این روش ‎ ها قادر به ارائه رتبه بندی دقیق از خطرات نیستند. این مقاله به توسعه یک روش تحقیق جدید جهت ارزشیابی ریسک با هدف فایق آمدن بر محدودیت ‎ های موجود در روش­های ساده پایه ‎ ریزی شده است.   روش بررسی: ﺑﺮای شناسایی خطرات در این تحقیق از روش jsa استفاده شد. معیارهای ارزیابی ریسک با استفاده از روش گروه اسمی مشخص گردید و رتبه ‎ بندی خطرات با تاپسیس فازی تعیین شد. در نهایت رتبه ‎ خطرات بدست آمده از دو روش ویلیام فاین و روش پیشنهادی، با یکدیگر مورد مقایسه قرار گرفت.   یافته­ها: بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق مشخص گردید که در روش ویلیام فاین، خطرات گاز و تجهیزات در ارتفاع به طور مشترک رتبه 1، تردد رتبه 2، استرس روانی رتبه 3، حریق رتبه 4، انفجار و الکتریسیته به طور مشترک رتبه 5 و ارتفاع رتبه 6 را کسب نمودند. در صورتیکه در روش پیشنهادی استرس روانی رتبه 1، حریق رتبه 2، تردد رتبه 3، الکتریسیته رتبه 4، تجهیزات در ارتفاع رتبه 5، گاز رتبه 6، انفجار رتبه 7 و ارتفاع رتبه 8 را کسب نمودند.   نتیجه­گیری: چون روش پیشنهادی با لحاظ نمودن نظر تیم ارزیابی ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﻳﺶ ﻗﺪرت ﺗﺸﺨﻴﺺ خطرات شد و از طرفی با در نظر گرفتن شرایط واقعی منجر به تعیین صحیح معیارهای ارزیابی ریسک گردید؛ ﻟﺬا ﻛﺎرﺑﺮد آن ﺑﺮای ﺗﻌﻴﻦ رتبه­بندی ریسک ‎ ها ﺗﻮﺻﻴﻪ می ‎ گردد.